مراسم آیینی و گفتمان آن با فضای شهری در هند

نوع مقاله : مقاله پژوهشی

نویسندگان

1 کارشناس ارشد معماری منظر، دانشگاه مونترآل کانادا

2 پژوهشگر دکتری مطالعات شهری با گرایش پایداری، دانشگاه استراسبورگ فرانسه

3 کارشناس ارشد مهندسی ساختمان، دانشگاه کنکوردیا، مونترال، کانادا

چکیده

جشن‌ها و مراسمی که ریشه در اعتقادات مردم داشته و اجرای آن‌ها در طول سالیان تثبیت شده باشد، مراسم آیینی خوانده می‌شود. این‌گونه مراسم یا در معابد و محوطه‌های محدود معماری یا در فضاهای شهری و عمومی برگزار می شود. در این مقاله مراسمی که در حوزه شهری، به‌صورت جمعی و عمومی اجرا می‌شوند
، مدنظر است و تلاش می کنیم به سؤالاتی برای درک ارتباط مراسم آیینی با فضاهای شهری پاسخ‌گوییم. این مطالعه به بررسی ارتباط میان فضای شهری و مراسم آیینی در شهرهای هندوستان می پردازد و در این جهت، سه نمونه موردی را مطابق سه گونه ارتباط کالبدی تحلیل می‌کند: مراسم قوالی به‌عنوان مراسم مرکزی، آیین غسل مقدس و جشن نور در شهر بنارس در ساحل رود گنگ به‌عنوان مراسم خطی و جشن میوآر، فستیوالی در شهر اودهی‌پور به‌عنوان مراسم گسترده.
در این نوشتار پس از معرفی این آیین‌ها، به بررسی معیارهای کیفیت فضایی به لحاظ کالبدی و فعالیتی (از قبیل ارتباط حرکتی، ارتباط بصری، ارتباط شنیداری و برقراری نظم و بهداشت) پرداخته می شود که برای برگزاری مناسب مراسم در سطح شهر و ازدحام جمعیت لازم است و سعی شده تا تأثیر آیین‌ها بر معنای شهر و شکل‌گیری هویت آن از نظر دور ‌نماند.
مشاهدات میدانی مؤید این فرضیه است که با وجود اینکه در نمونه‌های مطالعه شده احتمالاً فضای شهری در زمان شکل‌گیری آیین، امکان برگزاری مطلوب آن را فراهم می کرده اما امروزه با توجه به افزایش جمعیت، فضاهای شهری، محدودیت‌های زیادی به برگزاری آیین‌ها و مناسک جمعی تحمیل کرده‌ است و معیار‌های موردنیاز مراسم در برگزاری محقق نمی‌شود. با عنایت به نقش مؤثر کالبد در حفظ تداوم حیات یک آیین، درصورتی‌که این محدودیت‌ها موردتوجه قرار نگیرند، ممکن است معنای این مراسم در درازمدت به‌درستی به نسل‌های بعد انتقال پیدا نکند.

کلیدواژه‌ها


عنوان مقاله [English]

Ritual Ceremonies and Urban Spaces in Indian Cities

نویسندگان [English]

  • hoda kameli 1
  • atieh ghafouri 2
  • mitra ghorbani 3
1
2
3
چکیده [English]

Ritual ceremonies have roots in people’s beliefs and they have been established over the centuries. Such ceremonies are held either closed architectural spaces, such as temples, or urban and public spaces. This study examines the relationship between urban space and ritual ceremonies in three cities of India. Examination of these cases revealed that three types of connections are available between city and a ceremony: First, central in Qawwali ceremony in Delhi; second, widespread in Mewar festival in Udiapur; and third, linear in holy baptism ritual and the festival of light on the banks of the River Ganges in Varanasi.
This article reviews the environment, activities, physical movement, visual communication, sound communication and public health. These components have critical importance when a huge number of populations gather for the ceremony. Moreover, we acknowledge the effect of these ceremonies on the shaping of the cities.
Field observations support the idea that because of unplanned population growth, urban spaces have imposed many limitations to hold collective rituals and ceremonies. However, possibly when these ritual ceremonies were formed, the urban spaces could provide proper platform for these events. Considering that form has an important role in the continuity of these ceremonies, the before mentioned limitations could disrupted the durability of rituals in the long term.

کلیدواژه‌ها [English]

  • Ritual Ceremony
  • India
  • Urban Space
  • Qawwali
  • Festival of light and holy bath
  • Mewar. Festival