TY - JOUR ID - 63582 TI - حضور نمادهای باستانی ایران (نمادهای مهری-میترایی) در فرهنگ و هنر غرب و تداوم آن در دوران اسلامی و مسیحی JO - هنر و تمدن شرق JA - JACO LA - fa SN - 2345-6612 AU - جلالیان, مینا AD - Y1 - 2018 PY - 2018 VL - 6 IS - 19 SP - 38 EP - 49 KW - تزیین KW - نماد KW - مهر‌ پرستی KW - تداوم نمادها DO - 10.22034/jaco.2018.63582 N2 - از ویژگی‌های هنر ایران در دوران باستان، توجّه به زیبایی، استیلیزه و ساده و هندسی شدن نقوش، پیوند نزدیک به زندگی، پیوستگی انواع هنرها باهم، و سبک تزیینی آن بوده است. هنر تزیینی ایران در نهایت وضوح و شدّت تأثیر بوده، چنانکه می‌توان آن را «هنر نقش مطلق» خواند، یعنی هنری که می‌تواند مانند موسیقی و معماری تلقی شود و فارغ از زمان و مکان و محتوا تأثیر‌گذار باشد. دوران ساسانی، دورۀ اوج هنر باستانی ایران بود. کشورگشایی‌ها، روابط تجاری و سیاسی، رواج آیین مهر‌پرستی در خارج از مرز‌‌های ایران و تا اروپا، همه سبب اشاعه و گسترش هنر ایران و تأثیر بر کشور‌های دیگر شدند. به کارگیری هنرمندان ایرانی توسط اعراب بعد از ظهور اسلام و گسترش این دین در سرزمین‌های بسیار، عامل دیگری در بردن هنر ایرانی به آن مناطق شد. اشکال و نماد‌های هنر باستانی ایران گاهاً دین و آیین‌های دیگر ادغام شد، یا به وام گرفته شد و انطباق یافت، یا تغییر مصداق داده و یا مورد تقلید قرار گرفتند. UR - http://www.jaco-sj.com/article_63582.html L1 - http://www.jaco-sj.com/article_63582_030e9d330af4ce874b2aab7aa946e8db.pdf ER -