%0 Journal Article %T سلطه ابنیه بر طبیعت در ساختار باغ مقبره های هند %J هنر و تمدن شرق %I پژوهشکده هنر، معماری و شهرسازی نظر %Z 2345-6612 %A اکبریان, مریم %D 2014 %\ 06/01/2014 %V 2 %N 3 %P 8-13 %! سلطه ابنیه بر طبیعت در ساختار باغ مقبره های هند %K باغ‌مقبره‌های گورکانی %K بنای مقابر %K جوهره منظر %K سلطه بر طبیعت %K زمینه‌گرایی %R %X باغ یکی از شاخص‌ترین فضاهای منظرین است که نحوه ارتباط طبیعت و محیط مصنوع درآن می‌تواند تعریف‌کننده نظام فضایی و ساختاری منظر شود. بستر هند با توجه به ویژگی‌های خاص طبیعی- اقلیمی و کثرت کم‌نظیر آیینی- اعتقادی که در جامعه انسانی آن وجود دارد، تأثیرات قابل ملاحظه‌ای بر نظام و ساختار باغسازی ایرانی که در دوره اسلامی وارد این کشور شده، گذارده است. مطالعه و طبقه‌بندی بخشی از این تأثیرات که به بیان نحوه تعامل طبیعت و قسمت‌های مصنوع باغ‌مقبره‌های هندی با تأکید بر ابنیه آن می‌پردازد، هدف اصلی نگارش این مقاله بوده است. باغ ایرانی محلی است برای حضور غالب طبیعت و نمود این حضور در فضای باغ، ادراک حداکثری عناصر طبیعی منظر است. در صورتی که در باغسازی هندی، که مقتبس از سبک باغسازی ایرانی- اسلامی و متأثر از بستر هند است، هندسه حاکم بر ابنیه بر کل فضای باغ و محوطه طبیعی آن تسلط پیدا می‌کند و امتداد محوربندی و دید بصری ابنیه اصلی باغ را در تمام محوطه به خوبی می‌توان دریافت کرد؛ به بیان دیگر در باغ هندی به بنا و قسمت مصنوع بیش از طبیعت پرداخته شده است. افزایش قابل‌ملاحظه مساحت و حجم بنای مقبره نسبت به باغ پیرامونی در قیاس با نمونه‌های ایرانی، بالابردن ارتفاع بنا به صورت مصنوعی با ایجاد صفه مرتفع، تأکید بر المان‌های عمودی همچون قوس‌های بلند و مناره‌ها در معماری بنا و داشتن حصار کارشده و مزین به طاق‌نما از جمله دلایلی است که در اثبات فرضیه ارائه می‌شوند. باغسازی هندی برخلاف نمونه ایرانی آن، منتج از یک رویکرد انسان‌محور و ساخت‌گراست که سازندگان آن به دنبال نمایش مفهومی انسان‌ساخت از باغ در مقابل نگرش طبیعت‌گرایانه به آن هستند که چرایی این بحث و ریشه‌های آن در موضوع نوشتار حاضر نمی‌گنجد. %U http://www.jaco-sj.com/article_5678_5c1ac3276b5f16559056e2a16673d675.pdf